فیروزه کوبی از صنایع دستی ایرانی می باشد که با نشاندن قطعات کوچک سنگ فیروزه به حالت موزائیکی بر سطح فلزهایی همچون مس ، برنج ،نقره ،ورشویی یا برنج و همچنین بر روی زیورآلات و اشیا تزئینی ساخته می شود.

بین قطعات فیروزه نوعی لاک تیره رنگ ریخته می شود تا ضمن پر کردن فاصله ی بین سنگ ها ، موجب قرار گیری محکم آنها بر سطح فلز می شود. هرچه قطعه ای که بر روی آن کار فیروزه کوبی انجام شده است پر کارتر و منظم تر باشد و فاصله ی کمتری بین قطعه های فیروزه باشد، ارزش هنری آن بیشتر است. 

امروزه مرکز این هنر باستانی در اصفهان قرار گرفته است. تاریخچه ی فیروزه کوبی در حدود 70 سال پیش در مشهد(خراسان شمالی ) بر میگردد . این هنر ابتدا در مشهد بر روی زیورآلات انجام می شد سپس در اصفهان بر روی ظروف برای تزئین آن استفاده می شده است.